Szpiglasowy Wierch jest jednym z dwutysięczników w Tatrach, ze szczytu którego możemy oglądać przepiękne krajobrazy górskie. Trasa prowadząca przez Szpiglasową Przełęcz na szczyt jest jedną z najbardziej lubianych przez pasjonatów wspinaczki już od XIX w. Głównie dla tych, którzy zaczynają górską przygodę. Jeżeli lubisz chodzić po górach, koniecznie wybierz się na szpiglasowy szlak. Bazą wypadową dla górskich wędrowców może być Zakopane i atrakcyjne miejsca zakwaterowania.
W XVIII w. znajdowały się w tym miejscu pokłady błyszczącej, srebronośnej rudy antymonitu, którego wydobyciem zajmowali się Niemcy. Szczyt wcześniej nazywany Grubym, przemianowano na Szpiglasowy od niemieckiej nazwy antymonitu Spiessglanz lub Spiessglas. Złoża szybko się wyczerpały, a nazwa szczytu i przełęczy pozostała do dzisiaj.
Szpiglasowa Przełęcz jest położona na wysokości 2110 m n.p.m. w Tatrach Wschodnich. Podążając w górę, trafimy na szczyt o wysokości 2172 m. Szlak jest łatwy do pokonania latem. Zimą staje się niebezpieczny ze względu na oblodzenia oraz duże zagrożenie lawinowe. Pory roku w górach są inne niż na nizinach, dlatego warto pamiętać, że często jeszcze w czerwcu można tu spotkać pokrywę lodową i śnieg.
Dla tych, którzy chcą podziwiać fantastyczne widoki podczas wędrówki przez Szpiglasową Przełęcz w drodze na szczyt, a są nowicjuszami, zalecana jest trasa wiodąca od Morskiego Oka.
Wędrówkę zaczynamy od Palenicy Białczańskiej. Tutaj znajduje się parking, na którym zostawiamy samochód. Ze względu na duże zainteresowanie trasą warto zarezerwować miejsce parkingowe przez internet. Możemy też wybrać transport publiczny busami z Zakopanego, które odjeżdżają z okolic Dworca PKS. Przed rozpoczęciem wędrówki musimy zaopatrzyć się w bilet wstępu do Tatrzańskiego Parku Narodowego (najlepiej online, na stronie Parku). Z parkingu wyruszamy prostą asfaltową drogą. Jest ona odpowiednia dla rodzin z dziećmi oraz osób niepełnosprawnych. Trasę do Morskiego Oka uprzyjemniają nam piękne widoki. Po drodze mijamy charakterystyczne punkty:
Schronisko PTTK nad Morskim Okiem położne jest dokładnie w Dolinie Rybiego Potoku na wysokości 1410 m n.p.m. To miejsce z ponad stuletnią historią. Możemy tu nieco odsapnąć przed dalszą częścią szlaku i nacieszyć się pięknem odbijających się w wodach jeziora górskich szczytów.
Ruszając dalej, skręcamy w żółty szlak tuż przed schroniskiem. Na początku ścieżka jest bardzo wygodna do pokonania, tworzy rodzaj kamiennego „chodnika” nazywanego „Ceprostradą”. Droga prowadzi przez niezalesiony teren, który umożliwia podziwianie pięknej panoramy Tatr i Morskiego Oka. Zakosami podążamy do Doliny za Mnichem. Na szlakowskazie wybieramy szlak na Szpiglas. Docieramy na Szpiglasową Przełęcz na wysokości 2110 m. Do Szpiglasowego Wierchu zostało około 30 minut i najbardziej wymagający na tym szlaku odcinek. Zdobywając szczyt, przekonujemy się, że zdecydowanie było warto.
Bardziej skomplikowany i wymagający szlak na Szpiglasowy Wierch prowadzi z Doliny Pięciu Stawów. Wędrówkę rozpoczynamy od Palenicy Białczańskiej i podążamy asfaltową drogą do Morskiego Oka. Po drodze widoczny jest Gerlach – najwyższy szczyt Tatr. Za Wodogrzmotami Mickiewicza wybieramy szlak zielony, którym dochodzimy do urokliwej Doliny Roztoki. Droga przez las jest pochyła i nieco męcząca na początku. Później proste ścieżki wiodą przez drewniane mostki i kładki rozpięte nad Potokiem Roztoki. Trafiamy na wielką polanę Nową Roztokę, królestwo niedźwiedzi. Szlak zaczyna wznosić się coraz wyżej, a otoczenie zmienia scenerię i przechodzi w ciekawą kosodrzewinę. Na rozwidleniu szlaków przy Rzeżuchach wybieramy czarny kolor szlaku i męczącymi zakosami podchodzimy w górę, trafiamy w końcu do schroniska w Dolinie Pięciu Stawów, gdzie możemy odpocząć przed dalszą, wymagającą wędrówką.
Z Doliny Pięciu Stawów wybieramy niebieski szlak, podziwiając Kozi Wierch i Wielki Staw Polski, dochodzimy do pomostu, wybieramy szlak niebieski i powoli zaczynamy czuć pod stopami coraz większe nachylenie drogi. Mijamy oznaczenie pokazujące szlaki na Kozi Wierch i Krzyżne, by po chwili spotkać drogowskaz do Szpiglasowej Przełęczy. Idąc przez wygodny chodnik i szeroki strumień (szczególnie latem), trafiamy na szlak zbudowany ze scalonych ze sobą sporych kamieni. Pokonanie tej drogi jest w miarę trudne. Dalej szlak przechodzi w kamienne schody, gdzie zobaczymy pierwsze łańcuchy. Mijając wąski odcinek żlebu, przy ich użyciu powoli nabieramy wysokości. System sztucznych zabezpieczeń doskonale się sprawdza, jednak podczas trudniejszych warunków zawsze pamiętajmy o zachowaniu wyjątkowej ostrożności.
Wchodząc na Szpiglas, napotkamy ścianę skalną, do której przejścia wykorzystujemy kamienne progi i trafiamy na wąską półkę skalną. Skręcając z niej w lewo, bezpiecznie znajdziemy się na Szpiglasowej Przełęczy. Możemy stąd podziwiać fantastyczną panoramę obejmującą całą Orlą Perć. Widok na Dolinę Pięciu Stawów skradnie serce.
Pozostaje nam wejście na Szpiglasowy Wierch. Trudność polega na dużej liczbie wędrowców, którzy chcą wejść na szczyt, szczególnie kiedy panują doskonałe warunki atmosferyczne, a niebo jest bezchmurne. Podążając ścieżką zakosami, natrafiamy na dość niebezpieczne, znajdujące się blisko przepaści wąskie siodełko. Bardzo ostrożnie wspinamy się po blokach skalnych i naszym oczom ukazuje się Szpiglasowy Wierch.
Wykorzystujemy w pełni bezpieczny system rezerwacji z płatnościami online i natychmiastowym potwierdzeniem rezerwacji
2019 © Copyright Roomserwis
